Mazisi çok eskiye dayanmayan sosyal medya, bilim ve teknolojinin bize sunmuş olduğu büyük imkanlardan birisidir. Başta haberleşme olmak üzere pek çok alanda sosyal medya bizlere geniş imkanlar sunmakta, sağlamaktadır, Ancak her nimetin kendi çapında bir külfetinin olduğu bir bedelinin bulunduğu gerçeği sosyal medya için de geçerli olmaktadır. Sosyal medya, işlerimizi kolaylaştıran bir araç gibi görünürken çoğu zaman da insanı kendine bağımlı hale getiren, kişinin başta kendisine olmak üzere, ailesine işine, çevresine karşı yerine getirmekle mükellef olduğu sorumluluklarını ihmal etmesine sebep olabilmektedir. Tabiri caizse bir hastalık derecesinde bağımlılığa sebep olabilmektedir. Hatta bu bağımlılık öyle bir hal almaktadır ki, dilimizdeki yediden yetmişine tabiri bile bunun için yetersiz kalmaktadır. Zira, yetmişinden daha fazla, ileri yaşlardaki kişilerde olabildiği gibi, henüz 7 yaşına gelmemiş küçük çocuklarda bile bu bağımlılığı görmek mümkün olmaktadır. Sosyal medyanın olumsuz yönleri ile ilgili olarak, özellikle gençler üzerindeki etkisi hakkında pek çok şey söylenebilir ve söylenmektedir de… Bugünkü yazımızda özellikle yaşlı kesimin sosyal medya bağımlılığı üzerinde durmak istiyorum. Öncelikli olarak şunu ifade etmeliyiz ki, Rabbimiz Teala’nın bizi yaratarak bahşetmiş olduğu hayat, bütün safhalarıyla bizim için büyük bir nimettir. Çocukluk dönemi, gençlik dönemi, orta yaş dönemi, yaşlılık dönemi. Bunların hepsi ayrı ayrı nimettir her bir dönemi hakkını vererek değerlendirmelidir. Dolayısıyla toplumumuzda genellikle 60’lı yaşlardaki kimselerin çalıştıkları kurumlardan emekli olmaları, çocuklarını da yetiştirmiş elden çıkarmış olmaları ile, ya da yapmakta oldukları kendi işlerini çocuklarına devletmeleri ile başlayan dönemdeki kişiler, eğer sağlıkları da hala yerinde ise, bu dönem hayatın ikinci bir baharı gibi olmaktadır. Aynı durum kadınlar için de geçerli olmaktadır. Bu dönem aslında Allah’ın, kuluna geçmişin eksiklerini tamamlaması, yaptığı bir takım hata ve kusurlarını telafi etmesi için verilmiş bir fırsattır. Zira insanın maddi ve dünyevi sorumlulukları azalmış, kendisini Allah yolundan alıkoyacak bir takım haram ve yanlış işlere, yollara karşı olan istek ve arzusu ya azalmış ya da yok olmuş, dolayısıyla her türlü ibadeti yapması güzel ameller işlemesi eskiye nazaran daha kolay bir hale gelmiştir. Ancak bu, her şeyin yolunda olduğu, her şeyin süt liman olduğu anlamına da gelmemektedir. Çünkü nefis ve şeytan etkileri azalmış olsa da, hala gündemde ve insanı saptırıcı çalışmalarına devam etmektedirler. Artık bu dönemlerde nefis ve şeytanın insana yapabileceği -kendisi açıdından- en karlı işi, onu geçmişin hatalarını telafi etmekten, ibadetlerle hayır işleriyle ahiretine yoğun bir şekilde hazırlanmaktan alıkoyacak işlerle meşgul etmek olmaktadır. Bunun en verimli yolu da insanı boş ya da zararlı televizyon programları ve dizileri ile sosyal medyanın baş döndürücü ortamına bağımlı hale getirmek olmaktadır. Hayatın binbir türlü işleri ve meşguliyetleri arasında eğer müslüman televizyonun ve sosyal medyanın kendine bağımlı hale getiren bu etkilerinden kendini koruyup sıyırıp çıkaramazsa, ihmal ettiği ibadetlerini telafi etme, borçlarını ödeme, ahiretine daha iyi bir şekilde hazırlanmış olarak gitme imkanını da kaçırmış olacaktır, Allah korusun. Halbuki Rabbimiz Teala Muminun Suresi 3. ayeti kerimesinde kurtuluşa eren müminlerden bahsederken “…onlar boş ve faydasız iş ve sözlerden sakınıp uzak dururlar.” buyurmuştur. Rabbimiz Teâlâ bizleri boş ve faydasız işlerle meşgul olmaktan koruyup, dünyamızı ve ahiretimizi mamur edecek işlerle meşgul olmayı, bu şekilde rızasını kazanmayı nasip eylesin. amin.
Halil İbrahim Sabırlı
İlçe Müftüsü
Yorumlar kapalı.