Hem kurulup televizyon başına bir bir kanalları dolaşacağız, hem de “berbat programlar, diziler…” diye sitem edeceğiz,sitem ederken de hem adamlara para kazandıracağız, hem etkileneceğiz, hem de zamanımızı boşuna harcamaktan mesul olacağız. Aslında topu kitle iletişimin üretip, yaydığı kirli kültüre atıp kendimizi sütten çıkmış ak kaşık gibi görmek kolaycı bir anlayış olur. Bu noktaya gelmemizde bizim hiç mi suçumuz olmadı? Zorla mı değiştiriliyoruz, yoksa kendimizi mi bırakıyoruz? Samimi bir muhasebe yapmamız lazım. Şu bir gerçek ki, biz öz değerlerimize gerçekten duyarlı olsaydık böyle olmazdı. Kur’an-ı Kerim’de : “Ey iman edenler, siz kendinize bakın. Siz doğru yolda iseniz sapıtanlar size zarar veremezler.” (Maide, 105) buyrulmuyor mu?
Bu hazırcı ve hazcı kültüre kendimizi bıraktıkça duyarsızlaşıyor, duyarsızlaştıkça dinî ve insanî değerlerimize uzaklaşıp yabancılaşıyoruz. Halbuki Peygamber Efendimiz s.a.v. egoyu (nefsi) hayatın merkezine alıp, onun tatmini peşinde koşmanın hissiyatı kör edeceğini bakın nasıl haber veriyor: “Nefsinizin isteklerine (hevâya) uymaktan sakının. Çünkü o sizi sağır ve kör eder.” Yine Kur’an-ı Kerim, nefsinin tatmini peşinde koşanları: “Hevâsını (kötü duygularını) kendisine ilâh edinen kimseyi gördün mü?” (Furkan, 43) ayetiyle hayret ve kınamayla anıyor.
O halde şimdi çölleşen vicdanlara su serpmenin, olaylara karşı duyarlı olmanın, iyiliği emredip kötülükten sakındırmanın ve ortak değerlerimizle yeniden barışmanın tam vaktidir. Hatırdan çıkarmayalım, müminler, kendilerine Rablerinin ayetleri hatırlatıldığında, onlara karşı sağır ve kör davranmazlar. (Furkan, 73)
Unutmayalım; kökü olmayan bir ağacın yaşaması nasıl mümkün değilse,geçmişini inkar eden, bizi biz yapan değerlere gözlerini ve kulaklarını tıkayan, hatta küfür edercesine davranışlar sergileyen bireylerin toplum halinde yaşaması, neşet etmesi hayli zordur.Geçmiş olmadan gelecek bina etmekse asla mümkün değildir. “ben”lerimizden kurtulmak, arınmak dileğiyle.*r.ç.*
Yorumlar kapalı.