(Cumanız Mübarek Olsun)
Peşin hükümlülük (ön yargı); kötü bir huydur. Hayata önyargısız baktığımız zaman her şey daha farklı oluyor. Hayat hiçbir zaman, tarihin hiçbir döneminde hep aydınlık olmadı hayat sayfaları, yarın da olmayacak. Bütün mesele bizim bakış açımızda. Hayata sabit fikirlerle değil de o muazzam güzelliği görmek için baktığımızda her şey mükemmel oluyor. Bize göre dost arıyoruz, bize göre komşu arıyoruz, bize göre meslektaş arıyoruz, ama ne oluyor, bulabiliyor muyuz? Hayır. Tabiatta birbirinin aynı yaratılmış iki hücre bile yokken tıpa tıp bizim aynımızı nasıl bulabiliriz? Bulamayacağımıza göre yalnız mı kalmamız, yalnız yaşamamız mı gerekir? Tabi ki hayır.
Bu gün şöyle bir düşünsek; biz okyanusta bir fındık kabuğu bile değiliz. Mahatma Gandi diyor ki: “Evden çıkınca kendimi ayakkabımın üstündeki bir toz zerresinden daha büyük görecek olursam utanır, Allah’a sığınırım.” Her şey gönlünce olursa, her istediğin hemen gelir, hemen her arzuladığımıza ulaşırsak, “bir süre sonra insan firavunlaşır” diyor büyükler. Birdenbire zengin olmak, meşhur olmak insanın düşünce yapısını değiştiriyor, doğruyu eğriyi ayırt edemez insan.
İnsanın gelişmesi, olgunlaşması için zorluklara da dayanması, katlanması, sabretmesi gerekir, gerekiyor. Gerçek hayatta, tabi düzensizlikler, iftiralar, yanlış anlaşılmalar, zorluklar da var. Tabi ki olacak. Ben acıların, sıkıntıların bazen hastalıkların insanları olgunlaştıracağı kanaatindeyim. Öyle yiyelim, içelim, sokaklarda gezelim, eğlenelim…Bu şekilde olgun insan olabilir miyiz? Hayatta geride bir isim bırakmış, yer edinmiş insanlara bakın, göreceksiniz ki hepsi çeşitli sıkıntılar yaşamış kimselerdir. Kainatın en büyük, en güzel, en muhteşem insanı Resullullah (sav) Efendimiz buyuruyor ki “Allah’a kasem ederim ki insanların içinde benden daha fazla sıkıntı çeken olmamıştır.”
“Kainat O’nun hatırına yaratılmış”ken bir çok cefalar çekmiş, sıkıntılara sabretmiş bir Peygamberin ümmeti olarak, gelin bu günden itibaren kalplerimizi, gönüllerimizi genişletelim. “Yaratılanı Yaradan’dan ötürü” sevmeyi deneyelim ve günahlarımıza bir daha işlememek üzere tövbe edelim. Ve “Yarabbi ben pişmanım, keşke yapmasaydım. İnşallah bir daha ben yapmayacağım” diye söz verelim ve sözümüzde sadık kalalım.Hoşça kalın.*rç*
Yorumlar kapalı.