TEMEL İŞGÜCÜ GÖSTERGELERİ
1988 yılından itibaren, Uluslararası Çalışma Örgütü’nce belirlenen norm ve standartlara uygun olarak, düzenli uygulanmakta olan hanehalkı işgücü araştırmasında, 2004 yılından itibaren Avrupa Birliği İstatistik Ofisi (Eurostat) standartları da takip edilmektedir. Bu kapsamda, 2004 yılından itibaren Hanehalkı İşgücü Araştırması’nın örnek hacmi İstatistiki Bölge Birimleri Sınıflaması 2. Düzey’e (26 Bölge) göre tahmin vermek üzere artırılmış ve araştırma sonuçları Türkiye, kent ve kır ayrımında verilen dönemsel sonuçların yanısıra, yıllık olarak 26 Bölge ayrımında da yayımlanmaya başlanmıştır. Bununla birlikte, son yıllarda gerek kamu otoriteleri tarafından gerçekleştirilecek plan ve projeler, gerekse akademik çalışmalar için il düzeyinde temel işgücü piyasası göstergelerine de ihtiyaç duyulmaya başlanmıştır.
Avrupa Birliği İstatistik Ofisi’nce işgücü anketi tahmin boyutunun Düzey 2 olarak belirlenmesinin temel gerekçesi, daha alt coğrafi alanlar için örnekleme dayalı araştırmalar yoluyla bilgi derlenmesinin oldukça yüksek örnek hacmi gerektirmesi, bunun da gerek altyapı olanakları, gerekse maliyet kısıtları dikkate alındığında tercih edilir olmamasıdır. Özellikle, ülkemiz gibi nüfusu fazla, yüzölçümü geniş, yerleşim yerleri dağınık ve sayısı fazla ülkeler için il düzeyinde bilgi üretebilmek, çok yüksek örnek hacmiyle çalışmak anlamına gelmektedir. Bu nedenle birçok ülke, alt coğrafi alanlar için bilgi üretebilmek amacıyla, örnekleme dayalı araştırmalardan elde edilen sonuçların yanısıra, idari kayıtlar ve farklı veri kaynaklarını kullanarak çeşitli modelleme çalışmaları yapmakta ve daha alt coğrafi alanlar için ihtiyaç duyulan veriler bu yolla tahmin edilmektedir.
Türkiye İstatistik Kurumu, il düzeyinde ihtiyaç duyulan temel işgücü göstergelerini üretebilmek amacıyla, AB uzmanlarının görüş ve önerilerini de alarak, çeşitli yöntemler üzerinde çalışmıştır. Sürdürülen bu çalışmalar neticesinde, ekte ayrıntılarıyla açıklanan “küçük alan tahminleri yöntemi”nin kullanılmasına karar verilmiştir. Çalışmada kullanılan yöntem, işgücü araştırmasından elde edilen orjinal verilerin yanısıra, ekonometrik çalışmalar sonucu belirlenmiş olan çoğunlukla idari kayıtlara dayalı dışsal değişkenlerin (il nüfusu ve diğer demografik göstergeler, Sosyal Güvenlik Kurumu verileri, İŞKUR kayıtlı işsiz sayısı vb.) birarada kullanılması anlamına gelmektedir. Çalışmada temel olarak herhangi bir il için örnek hacminin yeterli olması durumunda, üretilen tahmin, o il için araştırmadan doğrudan elde edilen sonuca yakın olmakta, örnek hacminin o il tahmini için yetersiz kalması durumunda ise, elde edilen tahmin ağırlıklı olarak dışsal veriler tarafından belirlenmektedir.
Seçilen yöntemin önemli bir avantajı, üretilen tahminlere ilişkin standart hata değerlerinin de hesaplanabilmesidir. Tablolarda, il düzeyindeki işgücüne katılım, istihdam ve işsizlik oranlarının yanısıra değişim katsayısı ve % 95 düzeyindeki güven aralıkları da verilmektedir.
İlk kez 2008 yılı için, yukarıda açıklanan yönteme göre hesaplanan il düzeyinde temel işgücü göstergeleri 22.12.2009 tarihinde yayımlanmış olup, bu haber bülteninde 2009 yılına ilişkin sonuçlar yer almaktadır. İl düzeyinde üretilmiş olan bu temel işgücü göstergelerinin, dolaylı olarak elde edildiği göz önünde bulundurulmalı, veriler değişim katsayısı, güven aralıkları ve istatistiksel anlamlılık düzeyleri dikkate alınarak kullanılmalıdır. Kullanılan metodoloji bu bülten ekinde detaylı olarak yer almaktadır.
İşgücüne katılma oranı
İşgücünün önemli bir göstergesi olan işgücüne katılma oranı, 2009 hanehalkı işgücü araştırması yıllık sonuçlarına göre Türkiye genelinde % 47,9 olarak tahmin edilmiştir. Model çalışması sonucuna göre; işgücüne katılma oranının en yüksek olduğu iller sırasıyla, Rize (% 65,8), Artvin (% 64) ve Gümüşhane (% 62,4) olarak tahmin edilmiştir. İşgücüne katılım oranının en düşük olduğu iller ise sırasıyla, Mardin (% 32,3), Şırnak (% 30,7) ve Siirt (% 30,4)’tir.
İstihdam oranı
2009 yılında Türkiye genelinde istihdam oranı % 41,2’dir. Model çalışması sonucuna göre; istihdam oranının en yüksek olduğu iller yine sırasıyla, Rize (% 62,8), Artvin (% 60,4) ve Gümüşhane (% 59,6) olarak tahmin edilmiştir. İstihdam oranının en düşük olduğu iller ise sırasıyla, Diyarbakır (% 26), Siirt (% 25,9) ve Şırnak (% 25,5) olarak tahmin edilmiştir.
İşsizlik oranı
2009 yılında Türkiye genelinde işsizlik oranı % 14 olarak tahmin edilmiştir.Model çalışması sonucuna göre; işsizlik oranının en yüksek olduğu iller sırasıyla, Adana (% 26,5), Diyarbakır (% 20,6) ve Hakkari (% 19,7) olarak tahmin edilmiştir. İşsizlik oranının en düşük olduğu iller ise sırasıyla, Bayburt (% 4,5), Gümüşhane (% 4,4) ve Ardahan (% 4,2) olarak tahmin edilmiştir. Saygılarımla, Kaynak: TÜİK
Yorumlar kapalı.