Ömrümüzden ömür alıp, ömrümüze ömür katarlar. Yetiştirilmeleri istikbalimiz için ve kendi gelecekleri için de çok önem teşkil eder. Sadece büyütmekle kalmayıp iyi bir eğitim, güzel bir ahlak, sağlıklı bir hayat ve iktisaden, fikren ve ruhen olgunluk düzeyine ulaştırmak üzerimizdeki görevdir. Onların esiri olmadan ve kendimize köle yapmadan bir denge gütmek esastır. Şu hayattaki en büyük ustalıklardan ve sanatlardan biridir çocuk yetiştirebilmek. Hele de böylesi bir kültür emperyalizmi ve bilgi kirliliği karşısında…
Çocuk için en güzel rol model ailedir. Ahlakı aileden alır. Okumayı ailede görür. Kitabı ailede sever. Edebi ebeveyninden öğrenir. Daha sonra da eğitim sistemi ve sosyal yapı ile kitle iletişim araçlarından beslenerek şekillenir. Onların yağmur gibi sorularına hazırlıklı olmak lazımdır. Geçiştirmemek, muhatap olmak, seviyelerine göre mutmain olacak şekilde cevaplamak şarttır. Psikolojik ve itikadi eğitimleri verilmeli, henüz küçük yaşta doğruyu model olarak sunabilmeliyiz.
Çocuk; utanmayı, kendini yönetmeyi, güzel ahlakı, hayayı, erdemli olmayı, sabırı, cesareti, hakkı ve hakikati korumayı, adil davranmayı, sevmeyi, dostluğu ve paylaşımı, takdiri, özgüveni… öncelikle büyüklerinden öğrenecektir. Bunların yerine; menfiliği, sürekli eleştirmeyi, kınamayı, ayıplamayı, kavgayı, alayı, mutsuzluğu, kindarlığı, sevgisizliği, güvensizliği ve daha nicelerini de ilk defa ocağında görür ve öğrenir. Hasılı yaşadığı ortamda gördüğünü öğrenir çocuklar. Allah, Peygamber, Vatan, Bayrak ve insan sevgisini de kendisini sevmeyi de öncü rehberlerinden yani hayattaki ilk öğretmenlerinden öğreneceklerdir. Çocuğa süt ve gıda verdiğimiz kadar ona; kültür, medeniyet, bilgi, itikat, ibadet, sevgi, saygı ve güzel değerleri de bir bir verebilmeliyiz.
Evet, Dünya Çocuk Kitapları Haftasındayız. Her çocuk bir mükellefiyet olduğuna göre; onlara sahih kaynaklardan kitap okumayı öğreteceğiz. Doğru bilgiye nasıl ulaşacaklarını göstereceğiz. Bilgi kirlenmesine karşı seçici olmak adına doğru ile yanlış bilginin nasıl ayırt edilmesi gerektiğini de öğreteceğiz. Böyle olduğunda zararlı etkilerle kirlenip zehirlenmeyecekler…
Öznesi çocuk olan edebiyat ve yayınlar, çocuk kitapları temasını oluşturuyor. Okur kitlesi ise çocuklar olduğu kadar her çağdan ve her yaştan paydaşlardır. Çoğu alanda olduğu gibi ruhun süsü, duygunun büyüsü olan edebiyat, çocukların dünyasında da vazgeçilmez olup hayatını anlamını öğreten görev üstlenir. Fikrin ve bilginin olgunlaşması kadar çocukların olgunluk düzeyine gelmesine de önemli katkı sunar. Bir medeniyet düşlüyorsak şayet, çocuklarımıza kültür vermeliyiz. Aksi halde edebiyattan, kitaptan, kütüphaneden ve sahih bilgiden, dinden ve diyanetten uzak yetişen çocuk; kültürel, fikri ve itikadi sapmalarla karşı karşıya kalacaktır. Kendi kıymetlerinden ve edebiyatından uzak yetişen bir dimağın yönü ise başka hâkim kültürlerin etkisi altındadır. Aksine, kadim geleneğimizin, Türk-İslam modelinin, asırlara şamil dilimizin ve köklü medeniyetimizin desteği ile çocuklarımıza edebiyatı sevdireceğiz. Böyle olmalı ki, okumayı ve öğrenmeyi de sevsinler. Böyle olmalı ki, çocuklarımız, dilimiz ve edebiyatımız gelişsin. Çünkü nitelikli bir edebiyat, yetkin ve erdemli insan yetiştirmenin altın anahtarıdır.
Dijital dadıların iletişim ortamından olumsuz biçimde etkilenmeyen; çocuk, eğitici, kitap ve eğitim sistemine kavuşabilmek dileğiyle.
Dünya Çocuk Kitapları Haftası kutlu olsun.
Yorumlar kapalı.